Jesteś tu: Strona główna › Czytelnia
Bób pojawia się latem. Na targowych straganach znajdziemy go najczęściej na przełomie czerwca i lipca. Popularny był już w starożytności, wykorzystywany w kuchni Grecji, Egiptu, Rzymu oraz Chin. Obecnie używany jest on powszechnie zarówno w Afryce, Europie, jak i na Bliskim Wschodzie.
Bób należy do roślin strączkowych, jest warzywem sezonowym, jednorocznym, które nie wymaga szczególnych warunków uprawy. Najczęściej jest sadzony na jesieni lub wczesną zimą. Roślina jest bardzo wytrzymała na mrozy, głównie jej odmiany europejskie, które mogą nawet wytrzymać temperatury do –15 stopni Celsjusza. Jeśli chodzi o glebę jest także mało wymagająca, choć najbardziej sprzyja jej gleba iglasta, żyzna. Owoce bobu to strąki, w których znajduje się 3 – 5 nerkowatych nasion. Pierwsze strączki bobu pojawiają się z początkiem lata. Młode ziarna bobu mają jasny, zielony kolor i mogą być zjadane na surowo, natomiast te dojrzałe powinno się wcześniej obgotować. Nasiona wraz ze skórką są skarbnicą witamin i minerałów.
Bób charakteryzuje się bardzo dużą wartością odżywczą przy stosunkowo niskiej zawartości kalorii. Cechuje się znaczną ilością błonnika pokarmowego, przy niskiej zawartości tłuszczu. Bób jak większość warzyw strączkowych zawiera wiele cennych składników odżywczych. Jest bardzo bogaty w białko, węglowodany oraz witaminy B1, B2, PP, C, jak również składniki mineralne takie jak wapń, fosfor, żelazo, magnez i foliany. Błonnik poprawia funkcjonowanie przewodu pokarmowego, co jest istotne szczególnie dla osób dbających o linię, więc bób mogą jeść osoby, które się odchudzają. Należy wspomnieć, że ugotowany bób ma tylko około 100 kcal w 100 g. Dzięki dużej zawartość białka może być alternatywą dla białka pochodzenia zwierzęcego, więc jest to doskonałe warzywo dla wegetarian. Jest także polecany kobietom w ciąży, gdyż jest bardzo bogatym źródłem kwasu foliowego, w związku z czym może zapobiec wystąpieniu wad rozwojowych u płodu i wspomóc proces leczenia niedokrwistości.
Bób, podobnie jak inne rośliny strączkowe, to skarbnica wartości odżywczych, posiada liczne właściwości lecznicze. Bób zalecany jest dla osób cierpiących na choroby układu krążenia. Ma on niską zawartość sodu, ponadto jest bogaty w potas oraz rozpuszczalny błonnik, sprzyjający obniżeniu poziomu cholesterolu LDL we krwi, dzięki czemu reguluje ciśnienie. Bób może być pomocny w leczeniu anemii, gdyż jest bogatym źródłem żelaza i kwasu foliowego. Są one niezbędne w procesie produkcji krwinek czerwonych, odpowiedzialnych za transport tlenu do wszystkich komórek w organizmie.
Bób nie jest polecany dla osób, które chorują na dnę moczanową, ze względu na obecność składników purynowych, przyczyniających się do powstawania kamieni szczawianowych w nerkach. Bobu powinny także unikać osoby, które mają problemy z układem pokarmowym, gdyż może powodować wzdęcia i nadmierną fermentację w jelitach. Można uniknąć problemów żołądkowych, jeśli odpowiednio ugotujemy ziarna, tzn. należy zalać bób bardzo gorącą wodą i odstawić na godzinę, po czym wylać wodę i ponownie ugotować bób w nowej wodzie, dodając sól na koniec gotowania.
Bób najlepiej smakuje przygotowany metodą tradycyjną to znaczy ugotowany z odrobiną soli. Ugotowany bób można polać samym masłem czy masłem z bułką tartą. Sposób jedzenia bobu może być różny. Niektóre osoby jedzą bób bez skórki, natomiast inne jedzą bób w całości, ze skórką. Skórka bobu jest jak najbardziej jadalna i znajdują się w niej cenne składniki odżywcze. Warto wspomnieć, że bób może być również składnikiem zup, sałatek, pierogów. Z bobu możemy przygotować np. zupę krem czy purée.
Bób jest prostą, smaczną i zdrową przekąską, dlatego warto wprowadzić go do letniego jadłospisu.
Wartości odżywcze surowego bobu w 100 g (w nawiasach podane są wartości odżywcze bobu ugotowanego w nieosolonej wodzie)
Źródło danych: USDA National Nutrient data base
Julia Podlipniak
specjalista ds. żywienia
Publikacja artykułu: czerwiec 2014
Źródła:
http://www.poradnikzdrowie.pl
http://dietetycy.org.pl